W garnku, na oliwie zeszklić cebulę pokrojoną w kostkę (lub jak kto lubi), byle nie za drobną. Dorzucić czosnek, lekko posolić, a jak zacznie pięknie pachnieć i ładnie wszystko się jeszcze nie zacznie przypalać, to podsmażamy pomidorki pokrojone w kostkę, wcześniej obdarte ze skórki. Pomidory mają tyle soku, że w sumie to nawet nie podsmażanie, więc dolewamy ok. 2 szklanki bulionu warzywnego. Wszyściutko nam się pięknie zagotowuje i wtedy na małym ogniu zostawiamy na 15 minut.

Pachnie tak pięknie, że po 10 minutach wracamy do kuchni, żeby zetrzeć do środka imbir. Po 5 minutach wracamy ponownie, bo przecież nie da się już myśleć o niczym innym. Przyprawiamy białym pieprzem, jeśli trzeba to dodajemy jeszcze troszkę soli, ostrą paprykę i tak naprawdę wszystko co nam pasuje ;)

Dajemy zupce jeszcze chwilkę na wchłonięcie przypraw i w tym czasie możemy zdecydować z czym ją zjemy. Moi faworyci to kiełki fasoli mung + słonecznik, ale jak nie mam kiełków to gotuje sobie wcześniej kaszę jęczmienną, która poza tym jest barrrrrrrrdzo pożywna. Jak mam to oczywiście posypuje świeżą bazylią, ale pietruszka też jest ok ;)

Wcinam jeszcze w kuchni pierwszą porcję, nie mogę się powstrzymać ;)

Przede wszystkim świeży imbir i biały pieprz! Nadają charakteru ;) Można taką zupę zblenderować, ale po co? To tylko opóźni zjedzenie ;)