Adżika 1
kudlata: "Wczoraj zrobiłam adżikę według receptury abchazkiej, wyczytanej na rosyjskiej kuchennej grupie dyskusyjnej. Kochani! TO JEST TO! Ten smak, ta konsystencja, ten kolor (chłop przywoził gruzińską daaawno temu).
Używa się tego do chachobili [inaczej czachobili, potrawa nie wegetariańska], a poza tym jako musztardę albo inny ketchup."
Rodzaj diety: wegańska
Składniki:
500 g papryki słodkiej
500 g papryki ostrej
500 g wyłuskanych orzechów włoskich
10 główek czosnku (dużych), moim zdaniem najlepszy jest polski, ostrzejszy niż te importowane
150 ml oleju (ciut więcej niż pół szklanki)
4 kopiate łyżki soli
4 łyżki octu (ja dałam winny z białego wina), przepis nie precyzował mocy
Przygotowanie:
Obie papryki zemleć, do gara (musi być odporny na przypalanie), dodać olej i smażyć, aż woda odparuje; dodać zmielone orzechy i sól, dalej wygotowywać, mieszać i mocować się z obieraniem czosnku (tasakiem albo szerokim nożem zdrowo uciskać ząbki, potem coś jeszcze trzeba oderwać, ale w zasadzie "samo" sie obiera). Czosnek też zemleć. Kiedy papryka z orzechami już jest tak gęsta, że ledwo się daje mieszać, dodać ocet i czosnek, zamieszać, poczekać aż znowu zacznie bulgotać i gotowe. Składać gorące do małych słoiczków, zakręcać, powinno sie zassać.
Wskazówki i uwagi:
Wyszło mi 10 słoiczków 200 ml.
Ten koncentrat można potem mieszać z przecierem pomidorowym, dodać chmeli-suneli (*) dla aromatu, ale to potem. Można dodać żywcem do czachobili - nadaje odpowiedni smak, można jeść łyżkami jak kto lubi :)))
* - Chmeli-suneli to mieszanka ziół ("traw" po rosyjsku, sama się nabrałam tłumacząc po raz pierwszy) i nasion przyprawowych, z których nieosiągalny u nas okazał się tylko suszony owoc berberysu. Razem zmielone, bardzo aromatyczne.
Twoje zapiski: