Ziemniaki trzeba ugotować w osolonej wodzie. Odczekać aż wystygną i rozetrzeć albo przepuścić przez maszynkę do mielenia. Do tej masy dodać jajko lub dwa [lub mąkę sojową]. Ciasto powinno być takie, żeby dało się z niego zlepić placki. Ciasto zazwyczaj się lepi do rak, tu pomocna jest mąka. Jak ktoś sobie życzy, to do ciasta można dodać jakieś przyprawy.

Farsz: Proponuje najzwyczajniej usmażyć (poddusić) grzybki z cebulką i użyć tego jako farszu, tylko bez tego grzybowego soku, który powstanie podczas smażenia. Ten sok dodaję później np. do sosu śmietanowego, zresztą grzyby też, jeżeli zostaną.

Jak już wszystko mamy, to zaczynamy formowanie blinów. Bierzemy ciasto ziemniaczane, robimy na jednej dłoni taki duży placek, na który kładziemy trochę farszu, i całość przykrywamy ciastem, zawijając brzegi lub dodając ciasto z miski. Trzeba tylko uważać, aby brzegi dobrze się posklejały i farsz nie wypadał. W efekcie powinien wyjść taki dosyć gruby (ok. 1,5 cm), płaski placek, który trzeba obtoczyć w mące.

Smaży się te bliny na gorącym oleju do złotego koloru.

Proponuję podawać polane śmietaną [to juz w wer. lakto-] lub jakimś sosem, do tego dobrze pasuje surówką. Skanaus, czyli smacznego po litewsku.