Czubek uciąć - ogonek wyjdzie wtedy w całości, jak się go pociągnie. Ogonek jest do wyrzucenia - jest za twardy. Przygotować panierkę - zamiast jajka zrobiłam ciasto "naleśnikowe" z mąką sojową /kukurydzianą. Sporo tego ciasta potrzeba, bo i kania jest niemała.

Rozgrzać olej - nie za dużo, ale żeby była na całości cienka warstwa. Kanię posolić słusznie od spodniej strony (z blaszkami), wytaplać w cieście z obu stron, obtoczyć w bułce tartej, położyć na patelni wierzchem w dół, usmażyć na średnim palniku, ale nie ustawionym na max. Nieco docisnąć ją do patelni, zwł. jeśli kania jest bardziej "garbata" - żeby nigdzie nie została sucha panierka. Jak się spłaszczy i obsmaży, odwracamy i smażymy z drugiej strony.

Tylko upewnijcie się, że to kania, a nie MUCHOMOR SROMOTNIKOWY !!! Nawet osoby z doświadczeniem się mylą, a na muchomora nie ma odtrutki. W razie jakichkolwiek wątpliwości lepiej odpuścić i nie ryzykować. W necie znajdziecie zdjęcia i wskazówki jak je odróżnić, np. tutaj: Jak odróżnić kanię od muchomora? lub na bio-forum.pl: Czy są grzyby trujące podobne do kani?. Zasadniczo kania może mieć większy kapelusz (do 30-40 cm, a muchomor do 15), "kołnierzyk" pod kapeluszem u kani jest ruchomy (u muchomora przyrośnięty), kania ma kapelusz z wyraźnymi, odstającymi, ciemnymi "łuskami", a w środku charakterystyczny "czubek". Pamiętajcie też, że grzyby można przebadać w stacjach sanitarno-epidemiologicznych.

Sezon na kanię jest od lipca do listopada. Można ją czasem dostać na targowiskach - w W-wie np. pod Halą Mirowską.