Wsypujemy do miski ok. 40 dag mąki, a do kubka (o pojemności 250 ml) 3 łyżki cukru, łyżeczkę cynamonu i drożdże. Do kubka dolewamy letniej wody, mieszamy. Do mąki wlewamy olej, mieszamy.

Łączymy zawartość kubka i miski, stwierdzamy, że jednak za dużo wody i ciasto jest za rzadkie ;) Dosypujemy mąki na oko do czasu, aż ciasto nie będzie się bardzo lepiło do rąk. Ciasto pozostawiamy w cieple do wyrośnięcia na 1-2 godziny, aż podwoi swoją objętość.

Do garnuszka wlewamy pół szklanki wody, wrzucamy przepołowioną wzdłuż laskę wanilii, wsypujemy 2 łyżki cukru i łyżeczkę cynamonu. Do gotującej się substancji wrzucamy pokrojonego w plasterki grubsze lub cieńsze banana i mieszamy. Jeśli chcemy, żeby się szybciej zrobił, rozgniatamy go podczas gotowania widelcem. Uwaga, nie przypalić. Jak będzie gotowe, odstawiamy, aby trochę ostygło i nie poparzyło ciasta (w sumie nie ma szans, bo ciasto długo rośnie). Można też dodać z łyżkę śmietany, ale to jak trochę ostygnie.

Pamiętamy o cieście i w porę je zaczynamy formować. Jak nie pamiętamy, to zbieramy ciasto spoza miski i czyścimy stół ;)

Nadzienie obłędnie pachnie, ciasto też. Formujemy bułeczki, dodając do środka każdej ok. łyżeczki nadzienia. Bułeczki (ok. 30 małych sztuk) wsadzamy do piekarnika na pół godziny na 50 st. C, żeby jeszcze podrosły (wtedy z małych się zrobią takie średnie). Resztę nadzienia można w nagrodę zjeść, a jak zostało ciasto, to robimy bułeczkę bez nadzienia. Potem podkręcamy na 170 i pieczemy ok. 30 minut ;)

Przepis wymyślony naprędce, trochę taka improwizacja, ale ma szanse powodzenia, pachnie znakomicie :)

Wegetarianie mogą dodać do ciasta 1 jajko.

Bułeczki są jedynie lekko słodkie, ale moim zdaniem to wcale nie przeszkadza. Jak ktoś lubi, może dodać więcej cukru.