Płatki róż przesypujemy cukrem i rozgniatamy widelcem. Odstawiamy do lodówki na kilka godzin. Gdy puszczą sok, blendujemy je. Masa jest intensywnie ciemna, ale to nic. Aby konfitura przetrwała dłużej, dodajemy sok cytrynowy i blendujemy jeszcze raz albo chociaż mieszamy łyżką.

Tak przygotowana konfitura nadaje się do zamknięcia w słoikach z zakrętką typu twist, w chłodnym pomieszczeniu wytrzymuje koło roku (wartość podana orientacyjnie, przeważnie konfitury znikały przed upływem tego czasu, ale ostatnio znalazłam w piwnicy słoiczek sprzed paru lat i też była dobra, tylko na dnie cukier się trochę skrystalizował. Najlepiej ją przechowywać w małych słoiczkach, 200-300 ml, bo więcej raczej i tak trudno naraz zużyć, często jeszcze postoi takie pół słoiczka 200 ml w lodówce, bo do pączków wystarczyła połowa słoiczka ;)

[1] Do konfitur najlepiej nadają się płatki róż rosa rugosa, czyli róży pomarszczonej. Białe też mogą być. Można użyć dzikiej róży, aczkolwiek to więcej roboty, bo ma ona mniejsze płatki. Jeszcze dobra jest podobna róża damasceńska. Płatki róż hodowlanych, nawet herbacianej NIE NADAJĄ SIĘ.

[2] Zamiast cukru można użyć miodu, ksylitolu, słodu, melasy, fruktozy czy sacharozy. Ja akurat miałam pod ręką cukier, więc wiem, jaka konfitura z nim będzie, ale z czymkolwiek innym powinna być równie dobra.

[3] Prawdopodobnie zamiast soku z cytryny można użyć kwasku cytrynowego, ale wtedy radzę go najpierw rozpuścić w jak najmniejszej ilości wody.