Farsz: mak zalewamy w garnku wodą, odlewamy brudy, zalewamy ponownie i zagotowujemy 5 min. Gdy wystygnie odcedzamy i mielimy 3 razy w maszynce, ale KONIECZNIE przez sitko o najmniejszych oczkach, jak do pasztetu. Przez to zwykłe można mielić i sto razy i efekt żaden, później w zębach trzeszczy. Zmielony mak wrzucamy na roztopione masełko, dodajemy mleko, miód, cukier i przesmażamy na bardzo małym ogniu (łatwo się przypala, trzeba mieszać często).

Za godzinkę dodajemy bakalie i znów godzinka na gazie. Czasami tak się robi, że to-to jest rzadkie, wtedy nie przestajemy smażyć aż do uzyskania gęstej, zwartej konsystencji. Na sam koniec dodajemy konfiturę z płatków róży i cynamon. I to jest właśnie clou smaku. Nie dodajemy w żadnym wypadku zapachu migdałowego! Zastrzegam, bo wiele osób dodaje to-to do maku, tu się wybitnie nie komponuje do róży i cynamonu.

Ciasto: mąkę przesiewamy na stolnicę, dodajemy miękkawe masło, cukier i sól, siekamy nożem jak na kruche ciasto aż masło będzie w małych grudeczkach. Następnie dodajemy jajka i drożdże roztarte w śmietanie. Całość zagniatamy szybko, powstanie elastyczne, ale dość miękkie ciasto. Dzielimy na dwie części i wałkujemy na grubość ok. 1cm albo nawet jeszcze cieniej i na szerokość taką jak długość formy plus kilka cm, nakładamy farsz, rolujemy i wrzucamy do formy (czynność dwuosobowa - jeden podtrzymuje foremkę na brzegu blatu, drugi wrzuca tak, by łączenie ciasta wypadło wewnątrz). Wstawiamy do piekarnika nagrzanego na 50 st.C, gdy urośnie podkręcamy do 180 st. C i pieczemy aż będzie jasnobrązowe.