Pomidory dokładnie umyć. Koper pociąć na drobniejsze kawałki. Czosnek podzielić na ząbki, które należy przekroić na pół. Korzeń chrzanu, jeśli jest duży też pociąć na mniejsze kawałki; listki zostawić w całości.

Przygotować roztwór do zalania pomidorów: 1 stołowa łyżka soli na litr wody.

Na dnie słoja ułożyć trochę kopru, czosnku, listek porzeczki, ułożyć połowę pomidorów, znów warstwę "dodatków", ponownie pomidory i "dodatki". Na samym wierzchu należy starannie ułożyć listek chrzanu, tak by dokładnie przykrył pomidory. W trakcie kiszenia na wierzchu będzie wytwarzała się pleśń, którą będzie można sprawnie usunąć razem z liściem chrzanu.

Pomidory zalać roztworem i odstawić na co najmniej 2 tygodnie (wcześniej nawet nie próbować – niedobre ;-) Polecam ustawienie słoja na talerzu – podczas kiszenia całość robi się aktywna i może "wylać". Z tego samego powodu nie należy szczelnie zamykać słoja.

Gdy pomidory są gotowe, można wstawić je do lodówki, żeby się nie przekisiły.

Pomidory wybieramy nieduże – o średnicy nie większej niż ok. 5 cm. Muszą mieć ładną skórkę bez żadnych uszkodzeń. Do kiszenia najlepiej nadają się pomidory lima, ale mogą też być gruntowe.

Ja zawsze używam do kiszenia słoja, ponieważ ma zwężającą się szyjkę, więc "blokuje" pomidory i nie pozwala im wypływać. Jeśli kisimy w ceramicznym pojemniku, to należy pomidory czymś przygnieść z góry, np. odwróconym talerzykiem.

Sposób jedzenia tych pomidorów zawsze wzbudza emocje :-))) Są dwie szkoły: nakłuć i wyssać zawartość, albo delikatnie zdjąć całą skórkę i od razu calutkiego pomidora wpakować do buzi. Skórka bardzo łatwo odchodzi, a środek jest wyjątkowo soczysty, więc łatwo jest się tym sokiem oblać aż po same łokcie. U mnie w domu ulubiona pozycja do jedzenia tego przysmaku to "nad zlewem" :D