Najpierw nadzienie: szpinak (jeśli świeży, to umyty i z grubsza porwany na kawałki; jeśli mrożony, to nie trzeba go wcześniej rozmrażać) wrzucamy na olej i smażymy (mrożony pod przykryciem), aż będzie gotowy. Świeżemu wystarczy kilka minut - musi być taki "klapnięty". Mrożony musi się dokładnie rozmrozić. Doprawiamy do smaku. Przekładamy do jakiegoś naczynia tak, żeby w szpinaku zostało jak najmniej płynu. Można odcisnąć na sitku. Można też zmielić, ale po co :) Dodać trochę mąki lub bułki tartej, żeby pozbyć się resztek płynu.

Teraz ciasto: do miski wsypać mąkę, wlać trochę wrzątku (to spowoduje, że ciasto będzie lepkie - jajka są niepotrzebne), dodać sól, zagnieść niezbyt twarde ciasto. No jak na pierogi :)

Lepimy ravioli - moim zdaniem łatwiejsze to niż polskie pierogi: na posypanej mąką stolnicy rozwałkować dwa cienkie placki mniej więcej takiej samej wielkości. Na jednym układamy w rzędach, jedną obok drugiej, małe ilości farszu, takie kupki. Tak, jakbyśmy układali je na polach szachownicy. Ciasto wokół farszu można posmarować wodą, żeby się łatwiej lepiło. Przykrywamy drugim plackiem, dociskamy go wokół farszu. Wykrawamy radełkiem (takie małe, falowane, obrotowe kółeczko z rączką) kwadratowe pierożki (tak, jakbyśmy chcieli porozcinać kwadraty szachownicy).

Ravioli gotujemy w osolonym wrzątku, po kilka sztuk na raz. Są gotowe minuta-trzy po tym, jak wypłyną na powierzchnię. Po wyjęciu postępujemy jak z pierogami - wykładamy na posmarowane olejem talerze / półmiski, żeby się ze sobą nie posklejały.

Podajemy polane delikatnie oliwą z czosnkiem lub ziołami (może być aromatyzowana lub przesmażona chwilę z tymi dodatkami).