W oryginalnym przepisie jest podane, że jeśli mamy zwykły twaróg, to należy go zmielić, ale ja nigdy nie mieliłam - mielić zatem nie trzeba! W misce mieszamy wszystkie składniki poza olejem i śmietaną, czyli: twaróg, mąkę, cukier zwykły i wanilinowy, jajka i rodzynki. Najlepiej miesza się dłonią i najlepiej robić to dłonią jedną :P

Formujemy małe, nie za grube placuszki, prószymy mąką i kładziemy na rozgrzaną z tłuszczem patelnię. Smażmy krótko, do złotego koloru, obracamy na drugi boczek i znowu do złotego.

Wykładamy na talerz, posypujemy cukrem, obok chlustamy śmietaną i zajadamy. Zimne też są dobre, ale u mnie nigdy niemal się nie ostają.

Uwaga jest i dotyczy rodzaju twarogu, ilości mąki i konsystencji ciasta: jeśli mamy zwykły twaróg, zazwyczaj wystarczy wsypać do ciasta 1/2 szklanki mąki, a resztę zużyć na oprószenie placuszków po formowaniu. Jeśli mamy twaróg mielony "na sernik", należy wsypać 3/4 szklanki mąki - cisto i tak będzie płynne, ale to w niczym nie przeszkadza, a nawet ułatwia sprawę, bo zamiast formować placuszki, wystarczy chochelką wlewać kleksy na patelnię :)

Ja zawsze używałam zwykłej mąki poznańskiej, ale warto by wypróbować jakąś razową albo mieszankę zwykłej z razową.

PS. Można (choć ja nigdy nie stosowałam) dodać do ciasta startą skórkę pomarańczy, kardamon albo co komu go głowy przyjdzie... a może banana?:)