Pomidory kroimy, lekko zgniatamy i gotujemy (nie dolewamy wody!). Powinny się gotować ok. pół godziny na małym ogniu. Po wystudzeniu odbieramy "wodę", czyli taki wodnisty, przejrzysty sok, który się wytworzył, a następnie przecieramy je przez maszynkę lub sito, aby pozbyć się pestek i skórek (dzięki temu przecier da się dłużej przechowywać). Można, oczywiście, użyć gotowego przecieru lub nawet koncentratu. Ketchup ma być gęsty.

Obieramy cebulę, drobno kroimy, a następnie miksujemy. Przeważnie jest trudno zmiksować samą cebulę, więc warto dodać do niej nieco przecieru. Koncentrat jest za sztywny.

Cebulę, ocet, sól i cukier dodajemy do przecieru i gotujemy. Długo gotujemy, aż wyjdzie dość gęsta masa. Pod koniec dodajemy przyprawy - sproszkowaną paprykę, imbir, gałkę muszkatołową, cynamon, a także całe ziarna pieprzu, ziela angielskiego i goździki. Gotujemy krótko, ok. 10, max. 15 minut, a następnie wyławiamy ziarna pieprzu, ziela i goździki. Przekładamy gorące do słoiczków 0,2-0,3 l i wkładamy pod kocyk. Tak przygotowany ketchup jest w stanie wytrzymać na pewno rok, dwa lata, czy dłużej, nie wiem, bo po prostu prędzej został zjedzony ;)

Zalecam używanie pieprzu, ziela angielskiego i goździków w ziarnach dlatego, aby można je było wyciągnąć. Dzięki temu ketchup nie ściemnieje i przez długi czas będzie miał żywy, pomidorowy kolor. Z tego samego względu warto jest dodawać przyprawy pod koniec gotowania.

Ocet można używać spirytusowy, ale jabłkowy też się do tego nadaje, po prostu ketchup będzie delikatniejszy ;)