Pestki i orzechy prażymy na suchej patelni. Kiedy całość się już rozgrzeje, zmniejszamy ogień i dość często mieszamy, żeby się nie przypaliły. Po paru minutach powinny pięknie pachnieć i zrobić się rumiane.

Natkę siekamy lub kroimy nożyczkami razem z ogonkami - byle nie były za grube i twarde. Może to zbędne, ale nie chcę, żeby w pesto trafiały się niezmielone ogonki. Dodajemy resztę składników i mielimy. Voila!

Sok z cytryny poprawia wchłanianie żelaza, którego natka ma MASĘ; smakowo też się przydaje.

Możemy oczywiście regulować ilość płynu, ale przy zbyt dużej jego ilości bardzo łatwo będzie zmielić całość na jednolitą, gładką pastę - pesto nie jest wtedy tak dobre, jak nieco grubiej zmielone.

Polecam mieszanie różnych pestek i orzechów - wtedy żadne z nich nie zdominuje smakiem całości. Kiedyś zrobiłam z samymi orzechami włoskimi i... nie było to najlepsze pesto w moim życiu ;)

Do przygotowania pojedynczej porcji świetnie nada się przystawka do blendera z nożykami do mielenia, która ma 350 ml objętości. Do podwójnej-potrójnej ilości używam dużej przystawki.